علی شریعتی: عبدالمطلب و ابوطالب مشرک بودند ...

شریعتی در کتاب اسلام شناسی چاپ طوس ص 462 چنین نوشته است :

این بار نیز تاریخ ید بیضای دیگری می نماید , محمد در دامان بت پرستی رشد میکند , درست است که مورخین اسلام همه می کوشند تا دامان عبدالمطلب و ابوطالب را از شرک پاک سازند و این یک تمایل عمومی است که انسان دوست دارد قهرمانان گرامی و مورد احترامش از خاندانی پاک و شریف و محترم باشد ,همه قهرمانان ملی و اساطیری یا از خدایانند یا لااقل از خاندان امرا و قهرمانان و این به صورت یک اصل کلی در تراژدی و حماسه در آمده است . عبدالمطلب هر چند مردی است مهربان , محترم و شریف ولی نمی توان انکار کرد که پرده دار کعبه و ساقی بت پرستان و پاسدار بتان و متولی رسمی بتخانه است , و محمد که باید به زودی این بتها را یکایک فرو ریزد , در خانه وی بزرگ می شود .

در پاسخ آقای شریعتی می گوییم :

شریعتی , تاریخ اسلام و روایات اهل بیت را که حاکی از یکتاپرست بودن حضرت عبدالمطلب و ابوطالب و تمامی پدران حضرت رسول اکرم (ص) می باشد را نادیده گرفته و همه را یک دروغ و افسانه خوانده است همانند افسانه کافرانی که از قهرمانان خود خدا می سازند در واقع برای این کار خود توجیهی احساسی آورده که مخاطب ساده دل را با خود همراه سازد . کتب فراون شیعه و سنی در اثبات ایمان حضرت عبدالمطلب و ابوطالب به رشته تحریر در آمده که به جهت اختصار بذکر چند دلیل بسنده می کنیم .

1- امیرالمومنین (ع) فرموده اند : والله ما عبد ابی و لا جدّی عبدالمطلب و لا هاشم و لا عبد مناف صنما قطُّ , قیل له فما کانوا یعبدون ؟ قال : کانوا یصلون الی البیت علی دین ابراهیم علیه السلام مُتمسّکین به .(1)

به خدا قسم که پدرم (ابو طالب ) و جدم عبدالمطلب و هاشم و عبد مناف , هیچ گاه بتی را نپرستیدند , به آن حضرت عرضه داشتند , پس چه چیزی را عبادت می نمودند ؟ فرمود : آنها به سوی خانه کعبه نماز میخواندند و تمسک به آئین حضرت ابراهیم داشتند

2- نیز در زیارت ششم امیرالمؤمنین (ع) در مفاتیح می‌خوانیم: اشهد انکّ طُهرٌ طاهرٌ مُطَهّر مِن طُهرٍِِ طاهرٍٍ مُطهّر: سلام به پیشگاهت، ای ‌امیر مؤمنان، گواهی می‌دهم همان گونه که شما  پاک و مقدس و منزه از هر آلودگی هستید از دودمانی پاک و مقدس و منزه از هر آلودگی متولد شده‌اید.

3- امام صادق(ع) می‌فرماید: خداوند عبد المطلب را در قیامت در سیمای پیامبران و در لباس شاهان مبعوث می‌کند.(2) در حالی که در روز قیامت مجرمان و کفار با سیمایشان (که تجسم شرک و گناه آنها است) شناخته می‌شوند و کسی که به سیمای پیامبران مبعوث شود حتماً لحظه‌ای را در شرک نگذرانده است.

4- راوی می گوید : امام صادق (ع) به من فرمود : مردم درباره ابوطالب چه می گویند ؟ عرض کردم گردم می گویند : او در قسمتی از جهنم است که آتش آنجا قدم ها را در بر میگیرد و از شدت حرارت مغز ایشان به جوش می آید , فرمود : دشمنان خدا دروغ می گوین ابوطالب از رفقای پیامبران و درستکاران و شهیدان و صالحان است , اینان نیکو رفیقانی هستند .(3) می بینیم که در این حدیث منکران ایمان حضرت ابوطالب (ع) دشمنان خدا خوانده شده اند

تمامی شیعیان و عده ای از اهل سنت به ایمان حضرت ابوطالب معتقد هستند و متاسفانه در میان اهل سنت عده ای بدلیل عناد و دشمنی که با حضرت امیرالمومنین علی (ع) پدر ایشان , حضرت ابوطالب را کافر می دانند که آقای شریعتی نیز بر عقیده این گروه است حالا چرا و به چه انگیزه ای قضاوت با شما .

------------------------

1-     کمال الدین ص104 – تفسیر ابوالفتوح رازی ج 4 ص210 – الغدیر ج 7 ص387 – برهان ج 3 ص795 – بحارالانوار ج 15 ص144 – سفینه البحار ج 2 ص140

         2- شرح نهج البلاغة، ابن أبی الحدید، ج 14 ، ص 68، اصول کافی، ج 2 ، ص 337، حدیث 24

3- الغدیر ج 7 ص 392 و 393 حدیث 22