اساتید معنوی دکتر علی شریعتی در گفته های خودش
شنبه, ۱۲ تیر ۱۳۹۵، ۰۵:۱۰ ق.ظ
(پرفسور لوئی ماسینیون) استاد بزرگوار و نابغه من که خیلی چیزها از او دارم و در ساختمان من دست داشته است (کویر:78/2)
پیرمرد چه قدر مقدس و عالی و شرافتمند و انسان بود (کویر:82/11)
من در حضور او خود را در برابر یک روح بزرگ و یک انسان فرا ترویک خوبی مطلق و متعالی و یک انسان نفیس و بسیار کمیاب می یافتم (کویر:83/10)
ممکن بود من بمیرم و هرگز چنو مردی را که به یک اعجاز می مانست نبینم؟ چه وحشت آور بود تصور آنکه ممکن بود چنین حادثه ای پیش نیاید (کویر:88/5)
این روحها در کالبد من حلول کرده اند (کویر:88/15)
براستی این قلب اواست که در سینه من می طپد (کویر:88/9)
جلای سپیده دمی خدایی داشت و به او شکوه و قداستی خارق العاده می بخشید(کویر:79/10)
او یک کاتولیک متعصب بود، مسیحی بودن در آب و گل او بود (کویر:95/16)
من (گورویچ) را تعظیم می کردم اما ماسینیون را تقدیس(کویر:84/10)
گورویچ که نگاهی جامعه شناس به چشمان من بخشید... و پروفسور(برک) که مذهب را نشانم داد (کویر:90/14)
– (لوفور) – (سارتر) – (گورویچ) مغزم را پر می کردند، عقلم را سیر می کردند، مرا اندیشیدن می آموختند... ماسینیون را دوست می داشتم به او ارادت می ورزیدم، روحم را سیراب می کرد، قلبم را پر می کرد(کویر:ص84)
این یهودی کمونیست سابق فراری روس که زندگیش به افسانه شبیه بود با لنین و تروتسکی همکار و همرزم بود(کویر:84/1)
(برگرفته از کتاب وسواس خنّاس ، تألیف مرحوم حجت الاسلام شیخ قاسم اسلامی)
برگرفته از وبلاگ نقد شریعتی
پیرمرد چه قدر مقدس و عالی و شرافتمند و انسان بود (کویر:82/11)
من در حضور او خود را در برابر یک روح بزرگ و یک انسان فرا ترویک خوبی مطلق و متعالی و یک انسان نفیس و بسیار کمیاب می یافتم (کویر:83/10)
ممکن بود من بمیرم و هرگز چنو مردی را که به یک اعجاز می مانست نبینم؟ چه وحشت آور بود تصور آنکه ممکن بود چنین حادثه ای پیش نیاید (کویر:88/5)
این روحها در کالبد من حلول کرده اند (کویر:88/15)
براستی این قلب اواست که در سینه من می طپد (کویر:88/9)
جلای سپیده دمی خدایی داشت و به او شکوه و قداستی خارق العاده می بخشید(کویر:79/10)
او یک کاتولیک متعصب بود، مسیحی بودن در آب و گل او بود (کویر:95/16)
من (گورویچ) را تعظیم می کردم اما ماسینیون را تقدیس(کویر:84/10)
گورویچ که نگاهی جامعه شناس به چشمان من بخشید... و پروفسور(برک) که مذهب را نشانم داد (کویر:90/14)
– (لوفور) – (سارتر) – (گورویچ) مغزم را پر می کردند، عقلم را سیر می کردند، مرا اندیشیدن می آموختند... ماسینیون را دوست می داشتم به او ارادت می ورزیدم، روحم را سیراب می کرد، قلبم را پر می کرد(کویر:ص84)
این یهودی کمونیست سابق فراری روس که زندگیش به افسانه شبیه بود با لنین و تروتسکی همکار و همرزم بود(کویر:84/1)
(برگرفته از کتاب وسواس خنّاس ، تألیف مرحوم حجت الاسلام شیخ قاسم اسلامی)
برگرفته از وبلاگ نقد شریعتی
